نور آفتاب از طول موج های متفاوتی تشکیل شده است که براساس آن نامگذاری می‌شوند. اشعه ماوراءبنفش طول موج خاصی از نور خورشید است که خود به دو قسمت A و B تقسیم می‌شود که هر دو آنها برای پوست مضر هستند. اشعه ماوراءبنفش نوع B، در صورت تماس با پوست بر روی لایه خارجی پوست که اپیدرم نامیده می‌شود، تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد آفتاب سوختگی می‌شود. این نوع از اشعه آفتاب نمی تواند از شیشه عبور کند و در نتیجه وقتی پنجره ها بسته باشند توسط شیشه جذب شده و وارد اتاق نمی‌شود. نوع دیگر اشعه ماوراءبنفش یعنی A ، به نواحی عمقی‌تر پوست نفوذ می‌کند و می‌تواند باعث آسیب‌های شدیدتری در پوست شود، علاوه براینکه از شیشه هم عبور می‌کند و در یک اتاق با پنجره‌های بسته هم از دست آن در امان نیستیم. هم نوع A و هم نوع B با شکستن کلاژن پوست، ساخت رادیکال‌های آزاد و مهار مکانیسم‌های ترمیم پوست، می‌توانند باعث ایجاد کک و مک، چروک و از همه مهم‌تر سرطان پوست شوند.
پوست از سه لایه تشکیل شده: اپیدرم که خارجی‌ترین لایه پوست است؛ درم یا لایه میانی و هیپودرم یا لایه زیرین که داخلی‌ترین لایه های پوست را تشکیل می‌دهند.
درم حاوی کلاژن، الاستین و الیاف دیگری است که از ساختار پوست محافظت می‌کنند. این الیاف، کلیدی‌ترین عوامل در حفظ طراوت، شادابی و جوانی پوست هستند. اما همین عناصر کلیدی، در مقابل اشعه فرابنفش خورشید، بسیار آسیب‌پذیرند. پس مهم‌ترین رمز جوان ماندن پوست شما، مراقبت از آن در برابر آسیب‌هایی است که آفتاب به آن وارد می‌کند.
اشعه فرابنفش وقتی به پوست شما می‌رسد، به DNA یا ماده حیاتی سلول‌های لایه درم پوست صدمه می‌زند. این سلول‌ها برای این که از خود محافظت کنند، با تولید رنگدانه‌هایی به نام ملانین در لایه اپیدرم، از آسیب بیشتر جلوگیری می‌کنند. این رنگدانه‌ها، پوست شما را برنزه با ظاهری زیبا می‌کنند؛
اما واقعیت این است که این برنزه شدن برای زیبایی نیست! بلکه فرآیندی است که طی آن، پوست تلاش می‌کند تا از نفوذ بیشتر اشعه جلوگیری کند.
اشعه های UVA و UVB عاملان اصلی خطر
بخشی از اشعه فرابنفش که به سطح زمین می‌رسد، شامل دو طول موج مختلف UVA و UVB است. هر‌چه طول موج یک اشعه بلندتر باشد، شدت نفوذ آن بیشتر بوده ولی انرژی آن کمتر است؛ و در مقابل، اشعه با طول موج کوتاه‌تر، انرژی بیشتر و شدت نفوذ کمتر دارد.
اشعه UVB طول موج کوتاه‌تری نسبت به UVA دارد؛ پس سطح پوست را با انرژی بالای خود می‌سوزاند ولی نفوذ زیادی به لایه‌های زیرین نمی‌کند. به همین خاطر، UVB عامل اصلی آفتاب سوختگی شناخته می‌شود.
UVA طول موج بلندتری داشته، باعث سوختگی واضح در سطح پوست نمی‌شود؛ ولی به لایه‌های عمقی‌تر پوست نفوذ کرده و عامل اصلی پیری پوست به شمار می‌رود. این اشعه باعث آسیب به الیاف کلاژن در لایه درم و تولید الاستین غیرطبیعی می‌شود. مقادیر غیر معمول الاستین نیز سبب تولید آنزیم متالوپروتئیناز می‌شود تا کلاژن‌های آسیب‌دیده را بازسازی کند.
ولی اغلب، باعث تخریب بافت کلاژن و در نتیجه، بازسازی غیر صحیح پوست می‌شود و بازسازی ناقص پوست، چین و چروک پوستی را ایجاد می‌کند. این فرآیند، با قرارگرفتن روزانه پوست شما در معرض UVA، تکرار و تکرار می‌شود تا جایی که کمبود کلاژن، سبب خشکی پوست شده و در نتیجه پوستی چرمی شکل و سفت برای‌تان به‌جا می‌ماند.
مضرات آفتاب برای پوست و پیری زودرس حاصل از آن، می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. ملاسما یا لک پوستی، یکی از شایع‌ترین این تظاهرات است که در اثر آن، لک‌های قهوه‌ای روی پوست بدن، به خصوص صورت ایجاد می‌شود. این لک‌ها ممکن است در مواردی، رنگ خاکستری یا تیره داشته باشند. شایع‌ترین محل بروز این لک‌ها، گونه، برآمدگی بینی، پیشانی، چانه و لب بالا است.
کراتوز اکتینیک یا کراتوز خورشیدی شکل دیگری از آسیب پوست بر اثر آفتاب است. کراتوز اکتینیک، به‌طور مستقیم با تابش آفتاب بر پوست ارتباط دارد و می‌تواند شانس ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.
تغییرات بافتی پوست، سبب ایجاد خطوط عمیق، سفت و در نهایت، چرمی شدن پوست می‌شود و صافی، یکنواختی و شفافیت سطح پوست را از بین برده و پوست را چروک، تیره و کدر می‌کند. کک و مک هایی که در کودکی شاید به نظرتان زیبا و بانمک بودند، در واقع علائم هشداری هستند که می‌گویند پوست شما در معرض نور آفتاب قرار گرفته و آسیب‌پذیر است.
همین‌طور رگ‌های خونی شکسته شده که به صورت قرمزی یا لکه روی بینی، گونه یا گردن وجود دارند و ممکن است شبیه یک آفتاب‌سوختگی خفیف باشند، نشانه‌ای دیگر از اثرات مضر آفتاب بر پوست هستند.
استفاده هر روزه از کرم ضد آفتاب، نه‌تنها می‌تواند از سرطان پوست پیشگیری کند، بلکه روند پیری پوست در جوانی را به خوبی کند می‌کند. کرم ضدآفتاب را به عنوان اسلحه‌ای برای مقابله با پیری پوست به خاطر بسپارید!
مصرف منظم ضدآفتاب، باعث می‌شود روند پیری پوست را برای مدت طولانی به تأخیر بیندازید. متخصصان توصیه می‌کنند از ضد آفتاب‌های فیزیکی استفاده کنید که حاوی اکسید روی (زینک اکسید) و دی اکسید تیتانیوم باشند تا پوشش بیش‌تری برای پوست در مقابل UVA فراهم کنند. بر این اساس، کرم ضد آفتاب باید حداقل دارای SPF برابر یا بیشتر از ۳۰ باشد.
خیلی از افراد، به اشتباه، از کرم ضد آفتاب فقط در ناحیه صورت استفاده می‌کنند. در صورتی که باید تمام قسمت‌های بدن که در معرض آفتاب هستند را اعم از دست، پا، گردن یا هر جای دیگر را (به جز لب‌ها و دور چشم)، به طور کامل با کرم ضد آفتاب مناسب بپوشانید و استفاده مرتب از کرم ضد آفتاب در تمامی این نواحی را جدی بگیرید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.